‘Opera Carmen’ in silent scenes, hand drawn by Moulen Noir. Black ink pens dance rhythmically on white paper to the music of the grand piano. The pianist unites light and darkness; the black and white keys reverberate, side by side.

Credits:

Composer | Georges Bizet
Libretto | Henri Meilhac & Ludovic Halévy
Novella | Prosper Mérimée
World premiere | Théâtre National de l’Opéra-Comique, Paris 1875

Drawing Art | Moulen Noir
Music | Habanera
Mezzo-soprano | Åsa Olsson
Piano | Akiko Watanabe
Sound | Gunilla Wahrenberg

Castanets | JoDe Romano
Spanish Classical Piano | Felix Ventouras

Film director | Marion Moulen
Premiere ‘Opera Carmen’ Full version, December 2021

© All rights reserved

Recommendation: Watch quality settings HD1080p | Large Screen

Thank you for watching!

 

Tekst en beeld: Marion Moulen

De natuur tekent zichzelf. De buitenruimte is nu mijn atelier.

Het Vliegenbos is mijn voortuin en Waterland mijn achtertuin. Telkens zoek ik de waterroutes op, zo is vanzelf het ‘Waterwandelen’ ontstaan, eenvoudig met mijn mobiele camera op zak. De stille zwart-wit foto’s verbeelden houtskool schetsen in scènes. Een kleurenfilm ‘Waterland’ volgt.

Kleine wereldreis te voet

Jong, als kind van 4 jaar, ging mijn fantasie met mij aan de wandel; in mijn eentje ging ik te voet op wereldreis. Ik raakte vermist en hopeloos ging iedereen op zoek naar mij. Als enerjongste, uit een gezin van 8 kinderen, was ik op een onbewaakt moment ontsnapt aan ieders oog… Een vreemde vrouw heeft mij van de straat geplukt – mijn droom ten einde – bracht zij mij naar het politiebureau. Alhier wist ik te vertellen dat ik woonde in de Maanstraat. Mijn moeder vertelde mij vol schrik pas veel later dat mijn Kleine wereldreis een dappere 7 km betrof!

Dagdroom

Vandaag had ik een dagdroom. Zodra ik gepensioneerd ben, ben ik vrij en heb ik alle tijd om opnieuw een wereldreis te voet te maken.
Wie weet, voorlopig houd ik het dichtbij ons wonderschoon Waterland.

Waterland | Waterwandelen
Zwartegouw | Schellingwouderbreek | Vliegenbos oevers
Film 2020 | Marion Moulen

 

Volgens de vroeg-keltische overlevering dalen de zielen van overledenen tijdens deze Nacht af naar de aarde om hun dierbaren te zoeken. Het is de taak van ons -stervelingen- om ze te laten weten waar we op ze wachten, met lichtjes en muziek, van zonsondergang tot aan het ochtendgloren, opdat weer even verenigd zullen zijn voor 1 volle dag, de Dag van de Doden. Deze rituele Nacht biedt ons troost én vreugde, want we zijn niet alleen.

Kunstenaarscollectief Convoi Exceptionnel creëert hiertoe een betekenisvolle ontmoetingsplek in het Droogdok, en begeleidt je met Licht in de Duisternis door Troost-kunst. De Veerman zet je met gedenkkaarsje over in zijn bootje, terwijl water tot leven komt, opdoemende beelden de nacht verlichten, en de Fluisterwolk je omhult met alle namen, steeds meer en meer. Tot aan het ochtendgloren blijft er gelegenheid tot het bijzetten van een kaarsje en het toevertrouwen van een naam aan de Fluisterwolk.

Met gepaste Rouw(e) Klanken, Rouwkost & Troostdrank vieren we tegelijkertijd het leven met de dood in ons Rouw(e) Theater in de Scheepsbouwloods.

Naar een oorspronkelijk idee van Hetty van Bommel en gemaakt door Stichting Convoi Exceptionnel.

De 5e editie op 2 november 2019 op de NDSM tijdens de Museumnacht:

Nieuwsbrief